Ευφυή και εποικοδομητική χαρακτηρίζει την πρόταση Βαρουφάκη ...
για το swap
στους Financial Times ο αρθρογράφος και παραγωγός της ταινίας «The Great European Disaster Movie» Bill Emmott. Ωστόσο επισημαίνει ότι η Ελλάδα την προωθεί με λάθος τρόπο, κάνοντας το
βρετανικό σφάλμα, αν και υπάρχει χρόνος για τον Αλέξη Τσίπρα, «τον
θριαμβευτή Έλληνα ηγέτη, να διορθώσει αυτό το λάθος». Ο αρθρογράφος ταυτίζοντας την Ελλάδα με τη Βρετανία
υποστηρίζει ότι το
σφάλμα οφείλεται στα ένστικτα της εθνικής πολιτικής: «Αυτά τα ένστικτα
ωθούν τον κ. Τσίπρα και τον κ. Κάμερον να δώσουν τον αγώνα μόνοι, ως
υπερήφανα και αδικημένα έθνη. Η Ελλάδα θεωρεί ότι είναι το μεγάλο θύμα
της γερμανικής «υποτέλειας» και δίνει μάχη για μια καλύτερη συμφωνία με
την Ε.Ε.». Χαρακτηρίζει δε μοιραίο σφάλμα το να σταθεί κάποιος όπως η μικρή Ελλάδα
έναντι των υπολοίπων 18 κρατών μελών της ευρωζώνης ή η μικρή Βρετανία
έναντι των υπολοίπων 27 κρατών της ΕΕ: «Καμία χώρα δεν είναι σε αρκετά
δυνατή θέση να ώστε να απειλεί ή να εκβιάζει τους άλλους. Και αυτοί οι
μονομερείς τσαμπουκάδες δυσκολεύουν την Γερμανία και τους υπολοίπους να
δεχτούν τις συμφωνίες που χρειάζεται η Ελλάδα και η Βρετανία». Εκτιμά επίσης ότι και για Κάμερον και για Τσίπρα, το να βάλουν μεγάλο
στοίχημα στις διμερείς διαπραγματεύσεις, μπορεί να αντιστοιχεί σε ήττα
και ζωή εκτός της Ε.Ε. Ο αρθρογράφος στη συνέχεια προτείνει τρόπους για να πετύχουν αμφότεροι
τους στόχους τους: «Τσίπρας και Κάμερον πρέπει να πλαισιώσουν τις
απαιτήσεις τους με τρόπο που θα ευνοήσει περισσότερες χώρες από την
Ελλάδα και την Βρετανία, ιδανικά ακόμη και την Γερμανία. Και πρέπει να
τις πλαισιώσουν έτσι ώστε να ταιριάζουν στις στρατηγικές αρχές της
Γερμανίας: Ως νέοι κανόνες που θα αντέξουν και θα βοηθήσουν την Ευρώπη
να ευημερήσει». Ειδικά για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει να γίνει η πρόταση για ανταλλαγή
χρέους πιο ευρύτερα αποδεκτή, και όχι μόνο για την ίδια την χώρα. Ούτε η Γερμανία, ούτε η Φινλανδία ούτε η Ολλανδία θα μπορούσαν να
δεχτούν μια στρατηγική ανακούφισης από το χρέος που θα βασίζεται μόνο
στο επιχείρημα ότι οι Έλληνες έχουν θυμώσει και δεν αντέχουν άλλο.
Επίσης, αυτή η στάση ίσως αρέσει στους φίλους του κ. Τσίπρα, Podemos, το αριστερό αντιμνημονιακό κόμμα της Ισπανίας, αλλά η ισπανική κυβέρνηση
πιθανότατα θα την απορρίψει» γράφουν οι Financial Times. Και συνεχίζουν: «Δεν θα είναι εύκολο, αλλά ο κ. Βαρουφάκης δείχνει
αρκετά ευφυής οικονομολόγος. Θα πρέπει να συντάξει ένα προσχέδιο αρχών,
που θα προβλέπουν ότι το κρατικό χρέος υπεράνω ενός συγκεκριμένου
συντελεστή επί του ΑΕΠ, θα πρέπει να ανταλλαχθεί με ομόλογα συνδεδεμένα
με την ονομαστική οικονομική ανάπτυξη, με προϋπόθεση την εφαρμογή του
συμφωνημένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων. Τότε, ίσως βρει σύμμαχο ακόμη
και στο πρόσωπο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών». Οσο για το εσωτερικό της Ελλάδας και τις εσωτερικές αντιδράσεις; «Εκεί
οι μεταρρυθμίσεις για απελευθέρωση της αγοράς είναι δύσκολο να γίνουν
αποδεκτές, αλλά αν ο κ. Τσίπρας εννοεί αυτά που λέει, ότι θα κυνηγήσει
τους Έλληνες «ολιγάρχες» επιχειρηματίες που κυριαρχούν στην ελληνική
οικονομία και καταφέρνουν να φοροδιαφεύγουν, αυτός θα είναι ο καλύτερος
τρόπος για να γίνει». Αλλη πρόταση είναι ένα διογκωμένο πρόγραμμα επενδύσεων με δημόσια
χρηματοδότηση σε όλη την Ε.Ε. το οποίο θα γίνει εφικτό με την μετατροπή
του δημοσιονομικού συμφώνου, έτσι ώστε να ξεχωρίζουν οι επενδύσεις
κεφαλαίου από τις τρέχουσες δαπάνες.
Via
για το swap
στους Financial Times ο αρθρογράφος και παραγωγός της ταινίας «The Great European Disaster Movie» Bill Emmott. Ωστόσο επισημαίνει ότι η Ελλάδα την προωθεί με λάθος τρόπο, κάνοντας το
βρετανικό σφάλμα, αν και υπάρχει χρόνος για τον Αλέξη Τσίπρα, «τον
θριαμβευτή Έλληνα ηγέτη, να διορθώσει αυτό το λάθος». Ο αρθρογράφος ταυτίζοντας την Ελλάδα με τη Βρετανία
υποστηρίζει ότι το
σφάλμα οφείλεται στα ένστικτα της εθνικής πολιτικής: «Αυτά τα ένστικτα
ωθούν τον κ. Τσίπρα και τον κ. Κάμερον να δώσουν τον αγώνα μόνοι, ως
υπερήφανα και αδικημένα έθνη. Η Ελλάδα θεωρεί ότι είναι το μεγάλο θύμα
της γερμανικής «υποτέλειας» και δίνει μάχη για μια καλύτερη συμφωνία με
την Ε.Ε.». Χαρακτηρίζει δε μοιραίο σφάλμα το να σταθεί κάποιος όπως η μικρή Ελλάδα
έναντι των υπολοίπων 18 κρατών μελών της ευρωζώνης ή η μικρή Βρετανία
έναντι των υπολοίπων 27 κρατών της ΕΕ: «Καμία χώρα δεν είναι σε αρκετά
δυνατή θέση να ώστε να απειλεί ή να εκβιάζει τους άλλους. Και αυτοί οι
μονομερείς τσαμπουκάδες δυσκολεύουν την Γερμανία και τους υπολοίπους να
δεχτούν τις συμφωνίες που χρειάζεται η Ελλάδα και η Βρετανία». Εκτιμά επίσης ότι και για Κάμερον και για Τσίπρα, το να βάλουν μεγάλο
στοίχημα στις διμερείς διαπραγματεύσεις, μπορεί να αντιστοιχεί σε ήττα
και ζωή εκτός της Ε.Ε. Ο αρθρογράφος στη συνέχεια προτείνει τρόπους για να πετύχουν αμφότεροι
τους στόχους τους: «Τσίπρας και Κάμερον πρέπει να πλαισιώσουν τις
απαιτήσεις τους με τρόπο που θα ευνοήσει περισσότερες χώρες από την
Ελλάδα και την Βρετανία, ιδανικά ακόμη και την Γερμανία. Και πρέπει να
τις πλαισιώσουν έτσι ώστε να ταιριάζουν στις στρατηγικές αρχές της
Γερμανίας: Ως νέοι κανόνες που θα αντέξουν και θα βοηθήσουν την Ευρώπη
να ευημερήσει». Ειδικά για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει να γίνει η πρόταση για ανταλλαγή
χρέους πιο ευρύτερα αποδεκτή, και όχι μόνο για την ίδια την χώρα. Ούτε η Γερμανία, ούτε η Φινλανδία ούτε η Ολλανδία θα μπορούσαν να
δεχτούν μια στρατηγική ανακούφισης από το χρέος που θα βασίζεται μόνο
στο επιχείρημα ότι οι Έλληνες έχουν θυμώσει και δεν αντέχουν άλλο.
Επίσης, αυτή η στάση ίσως αρέσει στους φίλους του κ. Τσίπρα, Podemos, το αριστερό αντιμνημονιακό κόμμα της Ισπανίας, αλλά η ισπανική κυβέρνηση
πιθανότατα θα την απορρίψει» γράφουν οι Financial Times. Και συνεχίζουν: «Δεν θα είναι εύκολο, αλλά ο κ. Βαρουφάκης δείχνει
αρκετά ευφυής οικονομολόγος. Θα πρέπει να συντάξει ένα προσχέδιο αρχών,
που θα προβλέπουν ότι το κρατικό χρέος υπεράνω ενός συγκεκριμένου
συντελεστή επί του ΑΕΠ, θα πρέπει να ανταλλαχθεί με ομόλογα συνδεδεμένα
με την ονομαστική οικονομική ανάπτυξη, με προϋπόθεση την εφαρμογή του
συμφωνημένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων. Τότε, ίσως βρει σύμμαχο ακόμη
και στο πρόσωπο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών». Οσο για το εσωτερικό της Ελλάδας και τις εσωτερικές αντιδράσεις; «Εκεί
οι μεταρρυθμίσεις για απελευθέρωση της αγοράς είναι δύσκολο να γίνουν
αποδεκτές, αλλά αν ο κ. Τσίπρας εννοεί αυτά που λέει, ότι θα κυνηγήσει
τους Έλληνες «ολιγάρχες» επιχειρηματίες που κυριαρχούν στην ελληνική
οικονομία και καταφέρνουν να φοροδιαφεύγουν, αυτός θα είναι ο καλύτερος
τρόπος για να γίνει». Αλλη πρόταση είναι ένα διογκωμένο πρόγραμμα επενδύσεων με δημόσια
χρηματοδότηση σε όλη την Ε.Ε. το οποίο θα γίνει εφικτό με την μετατροπή
του δημοσιονομικού συμφώνου, έτσι ώστε να ξεχωρίζουν οι επενδύσεις
κεφαλαίου από τις τρέχουσες δαπάνες.
Via