Πλήρως απορρίπτει το πόρισμα της επιτροπής σοφών του υπουργείου Εργασίας
για το ασφαλιστικό ο Αλέξης Μητρόπουλος. Ο πρώην αντιπρόεδρος της
Βουλής και δραστήριος εργατολόγος αμφισβητεί το πόρισμα για τέσσερις
βασικούς λόγους, χαρακτηρίζοντάς το ως εξής: Πόρισμα εντός μνημονιακών προδιαγραφών και συνταξιοκτόνων κυβερνητικών δεσμεύσεων Πόρισμα που απαλλάσσει δανειστές-κυβερνήσεις από τις ευθύνες τους για την κατάρρευση των Ταμείων Πόρισμα που αναζητά τη λύση του Ασφαλιστικού πάνω στα ερείπια των μνημονιακών δεδομένων Πόρισμα που φορτώνει το κόστος της βιωσιμότητας του συστήματος στους
ασφαλισμένους-συνταξιούχους και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία Αναφέρει δε σε ανακοίνωσή του μεταξύ των άλλων και τα εξής: Το Πόρισμα της Επιτροπής Σοφών, διακεκριμένων επιστημόνων και
εφαρμοστών του Δικαίου, για το Ασφαλιστικό είναι ένα λιτό, αφαιρετικό,
επιστημονικό κείμενο που, υπό άλλες (φυσιολογικές) συνθήκες ομαλής
λειτουργίας της οικονομίας και φυσιολογικής αναπαραγωγής της συνάρτησης
Εργασιακού-Ασφαλιστικού, θα μπορούσε να αποτελεί μια βάση για μια εθνική συζήτηση περί της βιωσιμότητας/μεταρρύθμισης του συστήματος. Η αξιόλογη όμως αυτή προσπάθεια κινήθηκε στα όρια των προδιαγραφών των μνημονιακών νόμων 3863/2010, 3865/2010 και 4093/2012! Το νέο άλλωστε υπερ-Μνημόνιο προσδιορίζει τα όρια της δημοσιονομικής μας ελευθερίας. Η γενική ρήτρα εσωτερικής υποτίμησης γίνεται τρόπος ζωής. Έτσι και το Πόρισμα «επιρρίπτει» (αν και όχι συγκεκριμένα) στους
ασφαλισμένους-συνταξιούχους και τις Ενώσεις τους για τα κακά του
συστήματος και «φορτώνει» κατά κύριο λόγο σ’αυτούς και στους άλλους
πολίτες το κόστος της πιθανής «ανάταξής» του. Ταυτόχρονα παραλείπει να αναφερθεί στην ευθύνη των προηγούμενων
κυβερνήσεων για τη διαχρονική διαχείριση του συστήματος και βεβαίως δεν
προσμετρά το κόστος των μνημονιακών πολιτικών (έμμεσων και άμεσων) που
επιτάχυναν την κρίση του. Οι άξονες αυτοί προσδίδουν μειωμένη εγκυρότητα στο Πόρισμα, πολύ
περισσότερο που στην Επιτροπή δεν κλήθηκαν να συμμετέχουν για να
εκφράσουν τις πάγιες θέσεις τους οι εκπρόσωποι της ενεργού και απόμαχης
εργασίας. Από την ίδρυσή της η ΕΝΥΠΕΚΚ ασχολείται επίμονα με το Ασφαλιστικό και το Συνταξιοδοτικό που αποτελεί συνάρτηση του Εργασιακού. Είχαμε έγκαιρα
προειδοποιήσει για την καταστροφική επίδραση των προδιαγεγραμμένων
μνημονιακών πολιτικών στη διαμόρφωση του ύψους των εσόδων των Ταμείων
και των συντάξεων (εισροών και εκροών). Μάλιστα, πριν τις εκλογές, με αναλυτικό δελτίο της είχε παρουσιάσει τα
σχετικά κεφάλαια του τρίτου «ανακεφαλαιωτικού» Μνημονίου (ν. 4336/2015)
με το Ασφαλιστικό, αφού το «τριπλό» πρόσφατο Μνημόνιο έχει ενσωματώσει
όλους τους προηγούμενους μνημονιακούς νόμους για τη συνάρτηση
Ασφαλιστικού-Εργασιακού. Στις 8-10-2015, με το υπ’αριθ. 9 Δελτίο Τύπου της, η ΕΝΥΠΕΚΚ ανέφερε ότι το τελικό κραχ στα Ταμεία είναι αποτέλεσμα των εφαρμογών των Μνημονίων, αφού το ασφαλιστικό σύστημα απώλεσε 70 περίπου δις € από διάφορες
αιτίες κατά την περίοδο 2010-2015. Επομένως, κανένα σχέδιο για το Ασφαλιστικό δεν μπορεί να είναι βιώσιμο,
εάν προηγουμένως δεν υπάρχει -έστω και μερική- ανακεφαλαιοποίηση των
αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων (κατά το προηγούμενο των Τραπεζών) στο ύψος τουλάχιστον των μισών απωλειών!».
Via
Βουλής και δραστήριος εργατολόγος αμφισβητεί το πόρισμα για τέσσερις
βασικούς λόγους, χαρακτηρίζοντάς το ως εξής: Πόρισμα εντός μνημονιακών προδιαγραφών και συνταξιοκτόνων κυβερνητικών δεσμεύσεων Πόρισμα που απαλλάσσει δανειστές-κυβερνήσεις από τις ευθύνες τους για την κατάρρευση των Ταμείων Πόρισμα που αναζητά τη λύση του Ασφαλιστικού πάνω στα ερείπια των μνημονιακών δεδομένων Πόρισμα που φορτώνει το κόστος της βιωσιμότητας του συστήματος στους
ασφαλισμένους-συνταξιούχους και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία Αναφέρει δε σε ανακοίνωσή του μεταξύ των άλλων και τα εξής: Το Πόρισμα της Επιτροπής Σοφών, διακεκριμένων επιστημόνων και
εφαρμοστών του Δικαίου, για το Ασφαλιστικό είναι ένα λιτό, αφαιρετικό,
επιστημονικό κείμενο που, υπό άλλες (φυσιολογικές) συνθήκες ομαλής
λειτουργίας της οικονομίας και φυσιολογικής αναπαραγωγής της συνάρτησης
Εργασιακού-Ασφαλιστικού, θα μπορούσε να αποτελεί μια βάση για μια εθνική συζήτηση περί της βιωσιμότητας/μεταρρύθμισης του συστήματος. Η αξιόλογη όμως αυτή προσπάθεια κινήθηκε στα όρια των προδιαγραφών των μνημονιακών νόμων 3863/2010, 3865/2010 και 4093/2012! Το νέο άλλωστε υπερ-Μνημόνιο προσδιορίζει τα όρια της δημοσιονομικής μας ελευθερίας. Η γενική ρήτρα εσωτερικής υποτίμησης γίνεται τρόπος ζωής. Έτσι και το Πόρισμα «επιρρίπτει» (αν και όχι συγκεκριμένα) στους
ασφαλισμένους-συνταξιούχους και τις Ενώσεις τους για τα κακά του
συστήματος και «φορτώνει» κατά κύριο λόγο σ’αυτούς και στους άλλους
πολίτες το κόστος της πιθανής «ανάταξής» του. Ταυτόχρονα παραλείπει να αναφερθεί στην ευθύνη των προηγούμενων
κυβερνήσεων για τη διαχρονική διαχείριση του συστήματος και βεβαίως δεν
προσμετρά το κόστος των μνημονιακών πολιτικών (έμμεσων και άμεσων) που
επιτάχυναν την κρίση του. Οι άξονες αυτοί προσδίδουν μειωμένη εγκυρότητα στο Πόρισμα, πολύ
περισσότερο που στην Επιτροπή δεν κλήθηκαν να συμμετέχουν για να
εκφράσουν τις πάγιες θέσεις τους οι εκπρόσωποι της ενεργού και απόμαχης
εργασίας. Από την ίδρυσή της η ΕΝΥΠΕΚΚ ασχολείται επίμονα με το Ασφαλιστικό και το Συνταξιοδοτικό που αποτελεί συνάρτηση του Εργασιακού. Είχαμε έγκαιρα
προειδοποιήσει για την καταστροφική επίδραση των προδιαγεγραμμένων
μνημονιακών πολιτικών στη διαμόρφωση του ύψους των εσόδων των Ταμείων
και των συντάξεων (εισροών και εκροών). Μάλιστα, πριν τις εκλογές, με αναλυτικό δελτίο της είχε παρουσιάσει τα
σχετικά κεφάλαια του τρίτου «ανακεφαλαιωτικού» Μνημονίου (ν. 4336/2015)
με το Ασφαλιστικό, αφού το «τριπλό» πρόσφατο Μνημόνιο έχει ενσωματώσει
όλους τους προηγούμενους μνημονιακούς νόμους για τη συνάρτηση
Ασφαλιστικού-Εργασιακού. Στις 8-10-2015, με το υπ’αριθ. 9 Δελτίο Τύπου της, η ΕΝΥΠΕΚΚ ανέφερε ότι το τελικό κραχ στα Ταμεία είναι αποτέλεσμα των εφαρμογών των Μνημονίων, αφού το ασφαλιστικό σύστημα απώλεσε 70 περίπου δις € από διάφορες
αιτίες κατά την περίοδο 2010-2015. Επομένως, κανένα σχέδιο για το Ασφαλιστικό δεν μπορεί να είναι βιώσιμο,
εάν προηγουμένως δεν υπάρχει -έστω και μερική- ανακεφαλαιοποίηση των
αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων (κατά το προηγούμενο των Τραπεζών) στο ύψος τουλάχιστον των μισών απωλειών!».
Via